Расул ГАМЗАТОВ ЭНЕКЕМ АЛДЕЙЛЕЙ БИЛБЕСЕ

Эне тил мага кут даарыбай

Куру калып энчи ат єӊүстєн,

Баш-учу жок жолдо мал сымал

Космосто мен каӊгып жүрмєкмүн…

Мен билмек эмесмин сүйүүнүн

Дүрт жанып күйєєрүн жүрєктєн –

Деӊиздей бешигим термете

Энекем алдейлей билбесе.

 

Бул куштар кєктєгү таӊшыган,

Сай-сайда – жамгырдын жазгы ыры,

Жуулган жаш жалбырак жыпары;

Дандырда кызарган ысык нан –

 

 

Бүт баарын жүрєккє сыйдыруу

Зор күчүн алмакмын мен кайдан –

Деӊиздей бешигим термете

Энекем алдейлей билбесе.

 

Бул дүйнє болмокпу эӊ кызык,

Жашоочу? Ыпысык кан-жандай.

Адам – эӊ сүйүктєє, табылгыс,

Жүрєккє бек кысып калгандай.

Кєз ирмем, түбєлүк кошо агып,

Ємүрүм єтмєкпү шашкандай –

Деӊиздей бешигим термете

Энекем алдейлей билбесе.

 

Которгон

Жолдош Турдубаев

Оставьте первый комментарий

Оставить комментарий

Ваш электронный адрес не будет опубликован.


*